instagram Features _POST FORMAT _Error Page Trending contact
  • Inicio
  • Sobre Mí
  • Contacto

HABITAT HUMANO

Espacio para aprender a habitarse como Humanos

  • Home
  • SOBRE MI
  • CATEGORÍAS
    • CONCIENCIA
    • RELACIONES
    • SALUD
  • PRACTICANDO
  • VÍDEOS
  • MEDITAR
Os presento un nuevo vídeo: "De la Fantasía a la Realidad", con una nueva propuesta para la observación, espero que sea de vuestro interés, y de cualquier modo os agradezco el acompañar en este proceso de auto descubrimiento y de ese mostrarnos cada vez mas genuinos y reales.
Seguramente , habrá una segunda parte a este vídeo, porque siempre se va expandiendo la mirada, hasta entonces, os envío un saludo e invitaros como siempre a que dejéis vuestros comentarios y aportes.
Un abrazo

Paola Patricia Ruiz
Share
Tweet
Pin
Share
No Comments

Decir Adiós, a alguien que pasó un tiempo , que recorrió con nosotros un espacio, que compartió proceso...vida.

¿Por qué es tan importante si al mismo tiempo sabemos que , en esencia, todos, de alguna manera estamos vinculados?

Cualquier relación, del tipo que sea, amistad, familia, pareja, sabemos que tiene fecha de caducidad, porque la relación se establece bajo parámetros espacio-temporales, dentro de la existencia, y en algún momento va a surgir la separación,  por fallecimiento, por ejemplo de nuestros progenitores, o de nosotros mismos, ya sea por que el vínculo se transforme en otra cosa, y si bien la relación está "limitada" a estos aspectos, el vínculo , que pertenece a la parte invisible , abstracta,es una fuente que nunca se agota, imperecedera.

El dolor que sentimos cuando tenemos esta separación es un dolor natural, como lo es cuando nuestra biología crece, cuando somos niños.

Es natural, porque lo que nos habita dentro, esencialmente, está expandiendo nuestro diseño biológico como humanos, hacia un orden mayor, nos trasciende para poder ofrecernos una versión nueva, si no hay ruptura y separación no hay mutación posible.

Hay personas que nos acompañan parte del camino y a la que nosotros acompañamos , relaciones que duran toda una vida, o un par de años, la importancia de despedirse entonces, es "abrirse" a ese algo nuevo.

Puede ser, que no hayas conocido a uno de tus padres o que  tu relación con ellos fuera sólo una idea dentro de tu cabeza, incluso en estos casos, incluso en casos en que no se trate de relación personal sino una circunstancia social, laboral, de salud..Todos marcan un punto en el que final e inicio forman parte del mismo momento de inflexión.

Ser consciente de la despedida, es importante para no arrastrar algo que en el nuevo estadío  va a suponer una carga y no un alimento que nos ha nutrido, que hemos digerido y asimilado.
Va a interferir de manera inconsciente ( no vista) ,en  todo aquello que emprendamos.

Se trata de no vivir en el pasado , impidiendo la entrada al futuro.
De que en presente, pueda volver a ese pasado y transformarlo en un combustible  y no en esa carga.
Un combustible , porque en ese punto de inflexión hay una conciencia del Ser, que puede ver, incluir, los extremos de la línea y transformarlos en un sólo punto.

Un alimento que se ha transformado dentro de nosotros, y nos ha transformado, nos ha madurado.

De ese alimento y a través de la conciencia, habrá elementos obsoletos que sean deshechados porque realmente carezca de sentido seguir conteniéndolos en una nueva versión, y otros, formarán parte de un modelo diferente , siendo otra cosa muy diferente a lo que en principio ingerimos.

Así, conciencia y biología van a presentarnos otra realidad a cerca de nosotros.

Donde comienza todo ese proceso, es en el momento en que digo Adiós.

Un Adiós que asume el diseño de esas relaciones, que entiende su Origen, un adiós amoroso y de agradecimiento, pero solo cuando hay ese entendimiento de que ese "algo"  ha sido funcional para poder llegar al momento en el que estamos . Es un adiós que al mismo tiempo  te desapega y te une.

Hablamos de un proceso des-integrador. Algo muere, algo nace.

Cuando lo llamo amoroso, no es desde un sentir, emocional que debemos imponernos, es desde un estado de paz en el que lo superfluo se va desestructurando.

Y aún sintiendo mucha química emocional, puedes percibir que es algo así ,como un estar debajo de la ducha mientras van cayendo esas capas para poder percibir la conexión  genuina.
Puede doler, y sin embargo hay una instancia interna, neutra , que esta sosteniendo.

Es un cierre a lo externo y una apertura a la internalización.

Y volver a abrir con esa riqueza que nos va a ofrecer unos circuitos, caminos o vías en las que la percepción que tengo va a ser mas amplia.

Cuando no podemos despedirnos, nos quedamos repitiendo una y otra vez esa experiencia, tal vez con diferentes rostros..otras modalidades o  circunstancias, que al no haber sido asimiladas de manera "productiva", es decir, creadora de algo nuevo, va a generar mas y más depósitos de carga que se van a sentir como condicionantes, que frustran cualquier intento de que entre ese futuro diferente en nuestra vida.

Lo anhelamos, pero bloqueamos ese fluir, esa actualización necesaria, nuestro propio proceso de madurez.

Surge el "enganche" a lo conocido , en lo que aparentemente nos da cierta seguridad pero que impide ese crecimiento.

El enganche puede ser muy obvio o muy sutil, un estado de dependencia en el que es difícil reconocer
 mi yo auténtico, que nos relega a la espera de  que ese elemento externo nos valide, nos diga quienes somos..porque es lo único que conocemos.
 Algunos ejemplos pueden ser: seguir siempre con el mismo grupo de amistades, dejar intacta la habitación de nuestro familiar fallecido, generar estrategias para seguir estando en la vida de mi expareja, mantenerme activo de forma automática  para no asumir la jubilación, etc.

Cuando se dice Adiós, no quiere decir que no puedas comunicarte o hacer alguna de estas cosas, me refiero a algo que se percibe mas interno, como que ya no es necesario estar ahí.

Es cuando verdaderamente soltamos ese pasado, estamos en ese equilibrio, en esa paz con él.

Sé , que alguien puede decir, bueno, puedes seguir relacionandote con tu ex, o mantener a tus amigos o hacer actividades después de jubilarte... es cierto, pero es desde otro lado .
Ese otro lado me otorga la distancia necesaria para no engancharme de nuevo y una perspectiva mas completa.

 La despedida ,requiere de un proceso, y todo proceso necesita de espacio y tiempo, como la digestión en nuestro cuerpo.

Para cada uno de nosotros ,de manera particular ,va a ser de una forma distinta, según el grado de conciencia que se vaya teniendo puede ser mas lento, mas doloroso o liviano.

Dependiendo de la resistencia que tengamos al cambio que se está produciendo en nosotros y que se expresará en nuestro contexto.

El agradecimiento surge de una manera natural también, sin rituales forzosos, que realmente no puedes sentir y percibir.

Se despersonaliza y se advierte como parte que se incluye en la vida.

El Adiós, es un elemento que conecta nuestra existencia con un diseño global, que nos interconecta en el presente, generando la apertura para que nuestro futuro vaya encontrando esos circuitos nuevos y manifieste , una realidad totalmente nueva para nosotros.

































Share
Tweet
Pin
Share
No Comments

Tengo un Plan.

Sé lo que quiero, cómo lo quiero, cuando y de qué manera.
Es decir, tengo diseñado al milímetro cómo deben estar,  y darse las cosas para que se cumplan.

Así que, lo único que tengo que hacer para conseguir mi meta, es seguir estrictamente paso por paso todas las fases de ese plan.
Y voilá, mi vida será perfecta, habré tenido éxito, conseguido eso que me propuse y ser una triunfadora.

¿Os suena?

Bueno , he de decir que sí. que si aparecen eventualidades, trataré de corregirlas y minimizarlas para volver al camino correcto, el que me he marcado y todo estará bien de nuevo...todo, controlado.

Imagina que es un domingo cualquiera, y tienes pensado antes de desayunar, ponerte música relajante, estar un buen rato en la ducha, y  extender este momento placentero aplicándote todas las cremas y aceites que durante la semana no tienes tiempo.

La idea es de lo mas reconfortante, y atractiva, un espacio para dedicarte a ti y sentirte otra vez como nuevo.
Recargar las pilas.

Pero sucede que ; el wiffi de tu móvil no va bien y se entrecorta la música que quieres poner.
El agua pierde presión y pasa por momentos a un pequeño chorrito que apenas sirve para enjuagarte.
Olvidaste que pusiste la lavadora antes y mientras siga funcionando pasas del calor al frío a cada rato.
Tus hijos entran dos o tres veces para decirte que el otro le ha pegado, o que no encuentra un juguete o una camiseta.
Tu compañer@ de piso, pareja, o lo que sea interrumpe este precioso momento porque también perdió algo o porque justo necesita hacer o coger tal o cual cosa.

Y sales de la ducha con el cabello por terminar de aclarar, con frío y habiéndote quemado al mismo tiempo el hombro mientras tratabas de graduar la temperatura perfecta.

Y te miras al espejo, mientras que alguien grita: llegamos tarde!

Y sientes como tu plan perfecto se ha desmoronado en apenas 15 minutos.

Aquí aparecen dos opciones:

1.Te pones a gritar tu también

2. Te dispones a sacar el Plan B.

El plan B, tiene el mismo propósito que el plan A, en cuanto a la persecución de la meta que te has propuesto, pero con otro formato.
Huelga decir que en esta segunda opción, vas a seguir sacando "planes" que se adapten a tu plan inicial.
Y puede que alguno de ellos resulte, y merezca la pena, pero mientras te esfuerzas y lo fuerzas , cada vez estás más agotad@.

Este es el planteamiento  en distorsión de todo el slogan: Vamos tu puedes! Lo que te propongas lo conseguirás!

Y nosotros, nos lo hemos comido, digerido y creído hasta la médula.
Porque entre otras cosas..y como siempre..nunca leemos la letra pequeña.

La realidad impone un contexto muy diferente al que imaginamos, por eso no podemos diseñar nuestra vida, no podemos ajustarla a un plan que contiene un montón de aspectos de los que no somos conscientes.
Por eso te desmantela la fantasía.

Fijense en el logo de Armazón.

Es una sonrisa que va de la A a la Z.
Cuando la idea que me hice se rompe, hay una tercera opción que no es sacar planes desde ese A hasta la Z.
Esta tercera posibilidad , pasa por tres estadíos: frustración, humor/amor, aceptación,(me pongo "on")

Cuando pasan estas tres instancias, hay una apertura a una nueva posibilidad, ver todo el desarrollo que me ofrece el contexto real, y voy viendo como cuadritos, pixeles, en cada letra.
Si se fijan , no son recursos que persiguen una meta, sino grados en los que voy tomando conciencia de una situación que primero me frustra, y después me alimenta.

El humor es un catalizador, precipita esa química que me saca del drama para hacer de puente a una aceptación que no es resignación sino el final de la lucha entre mi plan perfecto y la vida.

En cada situación se nos está ofreciendo una oportunidad de mutar una realidad que nos condiciona a un comenzar a disfrutar del viaje porque voy descubriendo como son los patrones rígidos que mantenía durante tanto tiempo para poder alcanzar aquello que creí lo mejor para mí.
Lo mas deseable.
Normalmente esto me deja sin poder sacar la riqueza de cada cosa que se me plantea, y sin embargo esa posibilidad es un potencial que siempre está..siempre.
Y se me ofrece-aparece como un desafío.

¿Qué tal si comenzamos a ver esto?
Aquello que nos parece deprimente en nuestro contexto, esconde una joya.
La identidad lo que quiere es estar en el Caribe, tumbada al sol y disfrutando de un Daiquiri.
Eso es el paraíso.
Y lo que tengo en casa un infierno.

Ok.
Bajemos el cielo a la Tierra, empecemos a develar esos potenciales poniéndonos disponibles a observar la realidad sin juicio.

Entonces es cuando, sin esfuerzo alguno empiezan a abrirse los circuitos para conectar ese "sentirme bien" que perseguí, maquillando de una "necesidad de una sesión de Spa", a un sentirme bien de verdad, en lo más profundo de mí.

Porque va a poner en coherencia ese anhelo  con mi contexto y porque no se trata de una idea o pensamiento positivo ese "estar bien", tiene que ver con ese equilibrio al que no tengo que sostener mediante sufridos malabarismos.

El único plan, real, nos trasciende como humanos. Es el Plan del Universo. Y lo único que sabemos hasta ahora ,es que tiene que ver con la generación de conciencia.
Hay muchas cosas que tenemos en punto ciego y se nos van a ir mostrando, de nosotros lo único que depende es abrirnos a él o resistirnos ,bajo el lema de "lucha" por la vida, por lo que quieres y los que quieres.

Quizás se trate más cooperar con ese plan, aflojando las resistencias e implicándonos en él, sin que sea una lucha y carga constante esto de vivir.



Share
Tweet
Pin
Share
No Comments
Newer Posts
Older Posts

Suscribirse a

Entradas
Atom
Entradas
Comentarios
Atom
Comentarios

Buscar

Translate

SOBRE MI




Hola! Soy Paola Ruíz, Facilitadora en procesos de Autoconocimiento y Comunicadora.

Me encanta viajar ,y me he dado cuenta, que el mejor destino es descubrir, explorar y poder conocerse a uno mismo.

Quiero compartir con vosotros , esos lugares desconocidos que voy visitando en mi propio caminar, observando con una mirada neutra y nueva, expandiendo sus fronteras...espacios e instancias, que son comunes para todos.

Me acompañas?

SESIONES ON LINE

Follow Us

  • google+
  • instagram
  • instagram
  • facebook
  • Instagram

Labels

recent posts

Blog Archive

  • abril 2020 (1)
  • noviembre 2019 (1)
  • octubre 2019 (1)
  • agosto 2019 (1)
  • julio 2019 (1)
  • mayo 2019 (1)
  • marzo 2019 (2)
  • febrero 2019 (1)
  • diciembre 2018 (1)
  • noviembre 2018 (1)
  • octubre 2018 (3)
  • septiembre 2018 (4)
  • agosto 2018 (5)
  • julio 2018 (2)
  • junio 2018 (5)
  • mayo 2018 (3)
  • abril 2018 (2)
  • marzo 2018 (3)
  • febrero 2018 (2)
  • enero 2018 (1)
  • diciembre 2017 (4)
  • noviembre 2017 (4)
  • octubre 2017 (3)
  • septiembre 2017 (1)
  • agosto 2017 (1)
  • julio 2017 (3)
Con la tecnología de Blogger.

SESIONES ON LINE

recent posts

Hello...

Author

About Me
Munere veritus fierent cu sed, congue altera mea te, ex clita eripuit evertitur duo. Legendos tractatos honestatis ad mel. Legendos tractatos honestatis ad mel. , click here →
FOLLOW ME @INSTAGRAM

Denunciar abuso

Follow Us


  • 544268

  • 544268

  • 544268

  • 544268

  • 544268

  • 544268

  • 544268

  • 544268

  • 544268

Follow Me On Instagram

  • Home
  • SOBRE MI
  • CATEGORÍAS
    • CONCIENCIA
    • RELACIONES
    • SALUD
  • PRACTICANDO
  • VÍDEOS
  • MEDITAR

Social Media Icons

  • pinterest
  • instagram
  • youtube

Menu

  • Features
  • _Multi DropDown
  • __DropDown 1
  • __DropDown 2
  • __DropDown 3
  • _ShortCodes
  • _SiteMap
  • _Error Page
  • Documentation
  • Seo Services
  • Download This Template
  • Home
  • Features
  • _Multi DropDown
  • __DropDown 1
  • __DropDown 2
  • _ShortCodes

Follow Us

  • google+
  • instagram

Datos personales

Paola
Ver todo mi perfil

Contact form

Nombre

Correo electrónico *

Mensaje *

  • Home
  • Menú
  • __Propuestas
  • __DropDown 1
  • __DropDown 2
  • __DropDown 3
  • _ShortCodes
  • _SiteMap
  • _Error Page
  • Documentation
  • Seo Services
  • Download This Template

Categories

Popular

  • LOS ABRAZOS INVISIBLES-MICRO RELATO
    LOS ABRAZOS INVISIBLES-MICRO RELATO
    Son las 11.55 a.m en España. Sé lo que es el Vacío. Tal vez no pueda explicarlo muy bien, pero lo reconozco. Primero esa profunda soleda...
  • DE LA FANTASÍA A LA REALIDAD
    DE LA FANTASÍA A LA REALIDAD
    Os presento un nuevo vídeo: "De la Fantasía a la Realidad", con una nueva propuesta para la observación, espero que sea de vuestro...
  • CONSUMIR TIERRA
    CONSUMIR TIERRA
    Chupar, extraer, sacar, succionar, expoliar, consumir...consumir. En modo automático, el Ser Humano mantiene un vínculo  de consumo exacer...
  • AFRONTAR LA ANSIEDAD  EN LA CUARENTENA
    AFRONTAR LA ANSIEDAD EN LA CUARENTENA
    "Siento presión en el pecho, me duele la cabeza y en el estómago percibo  un nudo.No puedo respirar. Es como si no tomara d...
  • HACKEAR EL SISTEMA: INCONSCIENTE GLOBAL
    HACKEAR EL SISTEMA: INCONSCIENTE GLOBAL
    Saben lo que quieres, dónde te gustaría viajar y en qué rango de precios, saben cómo te encuentras, qué comidas son tus preferi...

Pages

  • Inicio

Follow Us

  • Follow on Twitter
  • Like on Facebook
  • Subscribe on Youtube
  • Follow on Instagram
  • Inicio
  • Sobre mi
  • Sesiones
  • Post
    • Lifestyle
    • Sports Group
      • Category 1
      • Category 2
      • Category 3
      • Category 4
      • Category 5
    • Sub Menu 3
    • Sub Menu 4
  • Contact Us

About

authorMunere veritus fierent cu sed, congue altera mea te, ex clita eripuit evertitur duo. Legendos honestatis ad mel. Legendos honestatis Munere veritus fierent cu sed, congue altera mea te, ex clita eripuit.
Learn More →


About

Popular Posts

  • EL FUEGO INTERNO, PRIMERA POSICIÓN
    EL FUEGO INTERNO, PRIMERA POSICIÓN
  • LA CICATRIZ
    LA CICATRIZ
  • HACKEAR EL SISTEMA: INCONSCIENTE GLOBAL
    HACKEAR EL SISTEMA: INCONSCIENTE GLOBAL
  • AFRONTAR LA ANSIEDAD  EN LA CUARENTENA
    AFRONTAR LA ANSIEDAD EN LA CUARENTENA

Popular

  • LOS ABRAZOS INVISIBLES-MICRO RELATO
    Son las 11.55 a.m en España. Sé lo que es el Vacío. Tal vez no pueda explicarlo muy bien, pero lo reconozco. Primero esa profunda soleda...
  • DE LA FANTASÍA A LA REALIDAD
    Os presento un nuevo vídeo: "De la Fantasía a la Realidad", con una nueva propuesta para la observación, espero que sea de vuestro...
  • CONSUMIR TIERRA
    Chupar, extraer, sacar, succionar, expoliar, consumir...consumir. En modo automático, el Ser Humano mantiene un vínculo  de consumo exacer...
  • AFRONTAR LA ANSIEDAD EN LA CUARENTENA
    "Siento presión en el pecho, me duele la cabeza y en el estómago percibo  un nudo.No puedo respirar. Es como si no tomara d...
  • HACKEAR EL SISTEMA: INCONSCIENTE GLOBAL
    Saben lo que quieres, dónde te gustaría viajar y en qué rango de precios, saben cómo te encuentras, qué comidas son tus preferi...
FOLLOW ME @INSTAGRAM

Created with by BeautyTemplates | Distributed by Blogger